Kategorie materiału plomb
W zależności od składu chemicznego i właściwości użytkowych, TC można podzielić na cztery kategorie: kobalt wolframu (YG), tytan wolframu (YT), tytantalu wolframu (YW) i węglika tytanu tytanu (YN).
Twardy stop kobaltu wolframu (YG) składa się z WC i Co. Nadaje się do przetwarzania kruchych materiałów, takich jak żeliwo, metale nieżelazne i materiały niemetalowe.
Stellit (YT) składa się z WC, TiC i Co. Ze względu na dodanie TiC do stopu, jego odporność na zużycie jest większa, ale wytrzymałość na zginanie, wydajność szlifowania i przewodność cieplna uległy zmniejszeniu.Ze względu na jego kruchość w niskiej temperaturze, nadaje się wyłącznie do cięcia dużych prędkości materiałów ogólnych, a nie do przetwarzania kruchych materiałów.
tytantal (niob) kobalt (YW) dodaje się do stopu w celu zwiększenia twardości, wytrzymałości i odporności na ścieranie przy użyciu odpowiedniej ilości węglika tantalu lub węglika niobu.Równocześnie, wytrzymałość jest również poprawiana dzięki lepszej kompleksowej wydajności cięcia.Używa się go głównie do cięcia twardych materiałów i przerywanego cięcia.
Węglowana klasa bazowa tytanu (YN) jest stopą twardą z twardą fazą TiC, niklu i molibdenu.Jego zalety to wysoka twardość, odporność na wiązanie, odporność na zużycie półprzytości i przeciwutlenianie.W temperaturze o ponad 1000 stopniach, można ją jeszcze obrabiać.Ma zastosowanie do ciągłego wykończenia stali stopowej i stali tłumiącej.